Vanuit Xela vetrokken we vrijdagochtend naar Todos Santos. Lekker in een volgepropte chickenbus, heerlijk! Met nog 3 Guatemalteken op een bankje dat eigenlijk voor twee kinderen bedoeld is, een man slapend tegen mijn schouder en vanuit het gangpad een kind hangend in mijn rug. In Huehuetenango moesten we overstappen op een kleinere bus die ons over bergweggetjes naar Todos Santos bracht. Het dorpje ligt in een dal, maar wel op 2500m hoogte. De rit ernaartoe was alleen al de moeite waard.

Door de hoogte was het er wel vreselijk koud, en door het festival vreselijk druk. Het enige fatsoenlijke hotelletje was dan ook volgeboekt. Op zoek naar een dak boven ons hoofd dus. Dat is niks te veel gezegd, uiteindelijk vonden we een kamer in een hospedaje. Geen elektriciteit, geen stromend water, gewoon vier bedden in een kamertje.

De voorbereidingen voor de paardenraces waren al in volle gang. Dat wil zeggen dat elke man uit het dorp zich volledig naar de klote aan het zuipen was. Dat is namelijk de traditie bij de paardenraces; met je zatte ballen op een paard klimmen en racen totdat je eraf valt. En dat naar de klote zuipen doen ze ook in stijl; in klederdracht dansen op marimba muziek.

(Ik wilde hier een filmpje uploaden maar helaas gaat dat niet, met woorden kan ik niet echt uitleggen hoe het was dus het filmpje houden jullie nog tegoed!)

Op zaterdagochtend om half 8 begonnen de races. Maar écht leuk werd het smiddags pas, als de mannen in de pauze nog meer hadden gedronken. We hebben meerdere kerels als zoutzak van hun paard zien vallen.

(Ook hier doet alleen een filmpje recht aan hoe het was! Niet te beschrijven)

De busreis die daarna volgde was minstens net zo bijzonder. Wat Todos Santos > Huehuetenango > Coban moest zijn werd Todos Santos > Huehuetenango > Aguacatan > Sacapulas > Uspantan > San Cristobal > Coban.

Nathan en ik wilden naar Coban, Diederik naar Guatemala stad. Op zijn Guatemalteeks gaat dat zo:
Om 8u sochtends vertrokken we vanuit Todos Santos terug naar Huehuetenango. Daar aangekomen worden we meteen omringd door een zevental mannen die ons allerlei plaatsnamen naar de oren schreeuwen. Ik roep “Coban!” en mijn tas word weggedragen naar een touringcar. Ik op een drafje er achteraan. Vreemd genoeg word Diederik zijn tas in dezelfde bus gegooid. De buschauffeur beweerd dat via Guatemala Stad de enige weg naar Coban is. Dat gaat meer dan 8u duren, en in de LP had ik toch echt gelezen dat er een directe verbinding van 5,5u zou zijn. Die buschauffeur wil gewoon zijn bus volhebben, dus we gaan rondvragen voor een directe bus naar Coban. En ja hoor, na 10 minuten hebben we hem gevonden. 60 Quetzal is een goede prijs en hij zal ons in 6u naar Coban brengen. Triomfantelijk lopen we terug naar de andere bus om onze tassen uit het bagageruim te halen.

Tot onze verbazing zijn we de enige twee in de bus. Als we het busstation uitrijden stappen er nog een paar Guatemalteken in, die er bij het eerstvolgende dorpje weer uit moeten. Bij het dorpje aangekomen dirigeer de chauffeur ons ook ineens de bus uit! Gelukkig is hij wel zo netjes om ons de shuttle naar het volgende stadje aan te wijzen. Nathan moet nog even naar het toilet, ik ga vast zitten. Rijdt de bus ineens aan, zonder Nathan maar mét onze tassen! Gelukkig spreek ik inmiddels vloeiend Spaans ;-), de buschauffeur ging even een rondje rijden om meer mensen op te pikken. Ik duimen dat het een kort rondje zou zijn en dat iemand aan Nathan zou vertellen dat de bus een rondje aan het rijden was. We zaten echt in de middle of nowhere, het was even zweten maar is gelukkig goedgekomen. We worden in het volgende stadje gedropt waar we weer een andere bus pakken. Gelukkig arriveren we net op tijd in Uspantan voor de laatste bus naar Coban. Volledig volgepropt in een busje voor 14 personen met zijn 24e hobbelen we door de jungle. Het begint inmiddels donker te worden en ineens stopt de chauffeur, midden in de jungle. Als we niet bijbetalen rijdt hij niet verder. Alle Guatemalteken komen in opstand maar we hebben geen poot om op te staan. Uiteindelijk sluiten we een deal, in plaats van 15Q op betalen we 10Q pp en brengt hij ons naar Coban. Totdat we in San Cristobal aankomen en hij ons daar de bus uit zet. Wéér een andere bus dus maar uiteindelijk zij we dezelfde dag nog in Coban aangekomen!